Ik moet elke keer denken aan de uitspraak van Jason Nichols 'OMG is it MGD?' als ik de berichtgeving over Meibom klier disfunctioneren (MGD) volg in de literatuur. En dat is nogal vaak de laatste tijd. In een enquête in de jaarlijkse droge ogen special in Contact Lens Spectrum werd door 47% van de gevraagden aangegeven dat ze soms actief de Meibom klieren 'melken' bij mensen met droge ogen, 29% gaf aan dit bij de meeste mensen met droge ogen te doen en 24% zei dit nooit te doen. Naast de ooglidhygiëne en de warme compressen zijn er nu zelfs 'stoombrillen', die de temperatuur laten oplopen achter de glazen, en instrumenten om de Meibom klieren in kaart te brengen met infrarood. Ook is er een nieuw apparaat om de lipidenlaag die op de traanfilm drijft te meten en tenslotte een instrument met pulserende/masserende eigenschappen in combinatie met warmte. Hoe gaan we hiermee om in de contactlenspraktijk? Wordt de contactlenspraktijk een massagesalon? Zie de CNNederland Facebook pagina voor reacties. 

De optimale meibom lipide substantie heeft een smeltpunt tussen de 32˚C en 35˚C. Maar bij Meibom klier disfuctioneren ligt dit smeltpunt een stuk hoger, namelijk tussen de 35˚C en 40˚C. Vandaar de aanbeveling voor warme compressen, om zo de klieren te helpen ontstoppen. Een instrument wat hierbij zou kunnen helpen is de Blephasteam: een soort zwembril met verwarming. Vervolgens is het de bedoeling om de Meibom klieren 'uit te knijpen', er zijn diverse filmpjes beschikbaar die dit verduidelijken. Een instrument dat Lipiflow is genoemd, zorgt voor een behandeling van ongeveer 12 minuten per oog, waarbij de Meibomklieren met warmte en pulserende, masserende bewegingen worden behandeld (zie video op Youtube). Mogelijk dat de behandeling wel regelmatig zal moeten worden herhaald.  

In de eerder genoemde droge ogen special in Contact Lens Spectrum wordt in een artikel van Ashley Wallace-Tucker gekeken naar de interactie tussen contactlenzen en droge ogen. Het voorspellen van droge ogen in de contactlenspraktijk is helaas moeilijk stelt ze vast, maar met droge ogen vragenlijsten en ook relatief nieuwe testen zoals het opsporen van lid-wiper epitheliopathy en de LIPCOF gradering kan wel het een en ander gedaan worden. Qua behandeling suggereert ze over te stappen op silicone hydrogel materialen (volgens onderzoek kan dit een halvering van de symptomen opleveren), en wordt extended wear dragen van lenzen afgeraden. Daarnaast worden nachtlenzen genoemd als optie (omdat hier geen lens in het oog is gedurende de dag) en scleralenzen voor het ver gevorderde droge oog. Heiko Pult kijkt in dezelfde 'special' naar de rol van vloeistoffen, gekoppeld aan draagcomfort. Aanslag op de lenzen kan tot slechte bevochtiging en een verhoogde frictie leiden, met potentieel droge ogen symptomen als gevolg.