Onlangs vond het jaarlijkse ARVO (Association for Research in Vision and Ophthalmology) congres plaats in Ft Launderdale (Florida, USA). Wetenschappers die oogonderzoek doen komen hier samen om de laatste ontwikkelingen te delen. Wat het voorste oogsegment betreft ging deze keer de aandacht onder andere uit naar corneale infecties, en vooral hoe deze te behandelen. Verder was er veel aandacht voor droge ogen en operatietechnieken. Ook was er aandacht voor perifere refractie (het meten van de sterkte van het oog over het hele achterste segment). Via onderstaande link kunnen alle abstracts van de gepresenteerde ARVO posters en papers worden opgevraagd. In deze CNNederland vindt u enkele hoogtepunten.

Eef van der Worp

De aandacht voor de behandeling van corneale infecties op dit ARVO congres lijkt geboren uit noodzaak, omdat steeds meer bacteriën resistent worden tegen antibiotica. Antibiotica worden gebruikt om bacteriën aan te pakken, ogen met een virale of schimmel/gist infectie zullen het veelal zelf op moeten knappen, gesteund door een 'remmer'. Maar bacteriën zijn (verreweg) de meest voorkomende veroorzakers van corneale infecties. Maar dat antibiotica ook een ontstekingsremmend effect kunnen hebben, welke bij kan dragen aan het genezingsproces, is een nieuw gegeven. Het artikel hieronder met de titel 'the other side of antibiotics' laat een nieuw licht schijnen op antibiotica en hun werking bij ooginfecties.

Gaan we iedereen perifeer refractioneren? Is 1 beter of 2 beter op 20 graden perifeer nasaal of temporaal? Myope ogen blijken gemiddeld gezien relatief hypermetroop te zijn in de periferie (of minder myoop dus eigenlijk), ten opzichte van centraal. Na correctie met orthokeratologie lijkt dit effect minder of zelfs afwezig te zijn. Een mooi onderzoek gepubliceerd in Optometry & Vision Science beschrijft dit (zie link hieronder). De conclusie van dit stuk is: als het corrigeren van de perifere relatieve hypermetropie leidt tot reductie van myopieontwikkeling bij kinderen, dan is orthokeratologie een uitstekende manier om dit te bereiken. Maar mogelijk zijn er ook andere oplossingen om dit te bereiken.

In de praktijk gebruiken we de termen bifocaal en multifocaal vaak door elkaar als het om contactlenzen voor de presyoop gaat. In de praktijk wordt meestal een multifocale lens aangepast, een echt bifocale lens is minder gebruikelijk. Voor de consument geldt waarschijnlijk: 'meer is beter'. Wie koopt er nu een bi-graan brood als je ook een multi-graan brood kan krijgen voor hetzelfde geld? Deze argumenten pleiten voor het hanteren van de term 'multifocaal', wat ook beter aansluit bij de brillenglazen variant. Wat minder triviaal is, is dat multifocale vormstabiele lenzen beter functioneren dan multifocale zachte lenzen. Maar bij vormstabiel geldt vaak dat de aanpasser door de bomen het bos niet meer ziet met betrekking tot de vele soorten lenzen. Een prachtig handboek, ontwikkeld door de University of Waterloo (Canada) brengt hier overzicht in aan. Deze kan (gratis!) worden besteld door een e-mail te sturen naar de Boston products group - Bausch & Lomb (voorheen Polymer technology).

• e-mail to: hannelore.steigner@bausch.com

Regelmatig krijg ik de vraag of ik misschien een goede vormstabiele lensaanpasser weet in de Verenigde Staten. En dat is nog niet zo'n gemakkelijke vraag. Maar een nieuwe website heeft een 'GP fitter locator' gelanceerd: vul de staat in, en je ziet een lijst met gerenommeerde vormstabiele lensaanpassers in die staat. Dat staat toch netjes als advies naar uw klant toe.

We weten dat de UV-A en UV-B een invloed heeft op ontwikkeling van cataract en macula degeneratie. UV- A veroorzaakt een snellere veroudering van cellen. Het komt helaas diep in het oog terecht en heeft de mogelijkheid om het netvlies te beschadigen. Dit in tegenstelling tot UV-B. UV-B wordt meer geabsorbeerd door de cornea en de lens en heeft minder invloed op het netvlies. UV-A is meer aanwezig in zonlicht. Meer weten over UV en de invloed op ons lichaam? Zie deze 'nieuws van de sponsor'.

Silicone hydrogel contactlenzen zijn al lang niet meer de lenzen van de toekomst: de afgelopen jaren hebben ze op meerdere vlakken bewezen voor het oog een gezondere,en ook vaste, keus te zijn. Verrassend genoeg zien we toch wel eens problemen met de overstap van zachte jaarlenzen of hydrogel maandlenzen naar silicone hydrogels, die niet altijd te verklaren zijn door de gebruikte combinatie van de lenzen met de vloeistof. Hieronder volgt een praktijkvoorbeeld met een verklaring en de belangrijke boodschap: een reactie heeft soms meer met de voorgaande lens te maken, dan met de nieuwe silicone hydrogel contactlens.