Graderen van contactlensgerelateerde oogproblemen is serieuze wetenschap. Onderzoekers wereldwijd zijn bezig graderings- schalen te optimaliseren en te vereenvoudigen. In de praktijk is het van groot belang (spleetlamp-) bevindingen een waarde te geven voor vervolgonderzoek, om een therapie te volgen en voor communicatie met collega's. Zelfs juridisch zijn er argumenten aan te voeren om standaard te graderen. De bekende CCLRU graderingsschaal is nu ook online beschikbaar, dus ten alle tijden overal oproepbaar. Efron heeft onderzocht dat welke gradingsschaal ook gebruikt wordt, stappen van 1.2 of groter klinisch en statistisch significant zijn. In de nabije toekomst zullen we (hopelijk) steeds meer objectief graderen in plaats van subjectief. Onderzoekers in Canada hebben een systeem ontwikkeld dat bulbaire roodheid objectief kan meten, en graderen. Zie link voor abstract.

Eef van der Worp

Britse onderzoekers hebben onderzoek gedaan naar de traansamenstelling bij gezonde niet-rokers, rokers en bij mensen met Graves ophthalmopathie. De traansamenstelling van rokers is significant anders dan die van niet-rokers. De onderzoekers vonden een gelijksoortige verandering bij rokers en bij Graves-patiënten (zie link hieronder voor een abstract van het artikel), wat duidt op een mogelijk verhoogde kans op droge ogen. De gevolgen van roken op onze ogen staat erg in het nieuws trouwens: de RNIB (Royal National Institute for the Blind - UK) is een campagne gestart gericht op jongeren, om via de gevolgen voor het oog te wijzen op de gevaren van roken. Onderzoek heeft uitgewezen dat dit meer effect heeft op jongeren dan het wijzen op andere gezondheidsrisico's van roken (British Journal of Ophthalmology, mei 2007).

Hoewel corneatopografie 'hot' is en er steeds meer toepassingsmogelijkheden op ons vakgebied komen, zitten er ook nog steeds een aantal beperkingen aan deze techniek. Voor een overzichts-artikel betreffende corneatopografie; de toepassingen en de beperkingen, zie een artikel in Eyeline. Één van de problemen is dat de meting altijd een momentopname is, en daarom is het aan te raden altijd twee of drie metingen achter elkaar te doen. Michael Collins (Universiteit van Brisbane, Australië) heeft een dynamische corneatopograaf ontwikkeld die vele topografiebeelden per seconde kan maken. En aan de VU in Amsterdam is een speciale kleuren topograaf ontwikkeld, die beter in staat lijkt te zijn om niet-rotatiesymmetrische corneaoppervlakken te meten. Zie de VU website voor uitleg, of de link hieronder voor een abstract van het gepubliceerde artikel.

Zijn we volledig op de hoogte hoe goed contactlensdragers hun lenzen verzorgen? Murri et al onderzochten hoe beroepsbeoefenaren de compliance van ruim 300 HIV patiënten konden inschatten. In 34% van de gevallen slaagden ze daar niet in. Diverse onderzoeken uit de medische hoek, bijvoorbeeld onder diabeten, wijzen erop dat grofweg éénderde van de patiënten doet wat er van ze verwacht wordt, éénderde volgt de instructies deels op en éénderde helemaal niet. Bij contactlensdragers zou de compliance nog wel eens een stuk lager kunnen liggen, omdat het risico op problemen als laag wordt ingeschat door de gebruiker. Een mooi overzicht met tips om de compliance in de contactlenspraktijk te verbeteren is via onderstaande link te vinden in Contact Lens Spectrum.

Deze aanpastip gaat over rand-binnentorische vormstabiele lenzen (zoals de Bi-axiaal en Eclips lenzen). Een groot voordeel hiervan is dat deze lenzen centraal sferisch zijn en geen cilindrische overrefractie induceren, in tegenstelling tot een volledig binnentorische lens. Hierdoor ontstaat meestal een stabielere visus. Er zal worden uitgelegd dat de afvlakking van centraal naar perifeer simpel kan worden berekend: een rand-binnentorische vormstabiele lens met excentriciteiten van bijvoorbeeld 0 en 0.6, heeft een radius verschil van 0.36 mm aan de rand. Deze lenzen zijn zodoende toepasbaar bij een perifeer astigmatisme van 2.00 D. Kortom een uitgebreide aanpastip om, gedurende een regenachtige lentedag, een verhelderend beeld te verkrijgen in de wereld van de vormstabiele contactlens.

voorjaar 2007